Ach toe heb geen verdriet
Want als je het zo beziet
Ja lief ik zie je frons
Maar geef toe tussen ons
Het gaat nu echt veel beter
Op anderhalve meter

Oor tot oor

 Zo simpel en

Doeltreffend

Zonder veel gedoe

Gewoon schieten

Hup niet denken

Maakt hem niet uit hoe

Niemand die hem kende

En dan die motoriek!

Hij die amper rende

Maakte tegenstanders ziek

Door te scoren uit alle standen

Het was zijn dagelijks brood

En dan lachte hij zijn tanden

Zo ontwapenend bloot

 

Het duurde helaas maar even

Toen ging hij er vandoor

Erik Willaarts voor het leven

Een lach van oor tot oor

Middelvinger

 Jij draait er niet omheen

Want alles mag gezegd!

Soms tegen het zere been

Maar het is gewoon jouw recht!

 

Om jouw waarheid te vertellen

Tegen willekeurig iedereen

Ik kan je wel voorspellen

Je raakt minstens een scheen

 

En mocht dat eens gebeuren

Hou jij dus voet bij stuk!

Ze moeten niet zo zeuren!

Want ' who gives any fuck'

 

Nee jij gaat over lijken

Houdt geen enkele rekening met

Jij zal toch nooit echt wijken

Jij staakt nooit jouw verzet!

 

Want jij bent echt zo’n type

Jij weet het toch het best

En je hebt nu eenmaal een principe

Dus middelvinger aan de rest

 

Anton

Anton woog minstens 100 kilogram
Toch stapte hij dapper op zijn fiets
Hij fietste van Utrecht naar Rotterdam
Het deed Anton bijkans niets

Een minuscuul zadel waarover zijn billen
evenwichtig waren gedrapeerd
Zijn fiets kon hem maar moeilijk tillen
Anton stoempte door, geconcentreerd

Onderweg stak hij soms zijn handen
Speels en uitbundig in de lucht
Hij was calorieën aan het verbranden
Zonder gemekker, zonder een zucht

Zijn oude Batavus rammelde aan kanten
Piepte, kraakte en gaf bijna op
Maar Anton trapte door, wist van wanten
In zijn hoofd reed hij op kop!

Anton zag zichzelf rijden

In het roze, groen zelfs geel!

Maar toen ineens was daar het lijden

Honger had Anton zelfs veel

Geen idee meer waarom hij dit deed

Hij kon niet meer staan laat staan lopen

Anton had kramp en een houten reet

En is zelfs naar huis toe gekropen

Eenmaal thuis plofte Anton neer

Tot zover dit avontuur

Hij deed dit nooit nooit meer 

10 kilometer. 1 uur.

Zij

Zij maakt mij net dat beetje meer
Datgene wat eerst ontbrak
Van joggie naar een echte heer

Ik heb voor haar een zwak 

Jochie nog

Ik was niet eens op zoek

Toch kwam ik deze tegen
In een eeuwenoud fotoboek
Tjonge wat was ik verlegen

Moest eigenlijk alles nog leren
Groener dan het groenste gras
Hoefde me nog geeneens te scheren
Het leven begon eigenlijk pas

Nu her en der wat grijzer
30 kilo verder ommedebij

Ben ik goddank zoveel wijzer

En al die schaamte lang voorbij