Ongehoord

Was er eigenlijk nooit mee bezig

Maar wist wel dat ik het was
Het was dus altijd wel aanwezig
Maar een Jood zo groen als gras

Had wat trekjes daar niet van
Maar het drong nooit tot me door
Gewoon een blonde Hollandse man
Van enig Jodenjong geen spoor

Zou het soms mijn neus zijn?
Ferm maar toch niet echt groot
Of is het anders mijn creatieve brein
Wat mij maakt tot zo'n typische Jood?

Het was een feit het zat in mijn bloed
En het ging steeds vaker over mij
De Joden 'dat addergebroed'
Kwam met regelmaat voorbij

Door schreeuwers die vooral haten
Met een hersencellen tekort
Die niet anders kunnen dan blaten
Waardoor ik alleen maar Joodser word

De schreeuwers die bepalen
Willen niet van wijken weten
Niet gebaseerd op idealen
Zijn ze de geschiedenis vergeten

Ik voel mij inderdaad soms verheven
Boven dit brullend mensensoort
ik zwijg en laat ze hun leven leven
Want word liever niet gestoord